ارائه مدل معادله ساختاری خودراهبری، شایستگیهای فنی، زمینه‌ای و رفتاری و ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی

چکیده:هدف از انجام این تحقیق، ارائه مدل معادله ساختاری خودراهبری، شایستگی­های فنی، زمینه­ای و رفتاری و ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی فن­آوری اطلاعات و ارتباطات دانشکده آموزش­های الکترونیکی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91- 92 که با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس، 162 دانشجو انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسش­نامه خودراهبری ویلیامسون، پرسش­نامه محقق ساخته مبتنی بر مدل چشم شایستگی و پرسش­نامه ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی تاگومری و بیشاپ بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. با استفاده از روش­های تحلیل مسیر و تحلیل رگرسیون چند متغیره، داده­ها تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مهارت خودراهبری دانشجویان پیش­بینی کننده مثبت و معنی­دار ادراک آنان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی و پیش­بینی کننده مثبت و معنی­دار شایستگی­های فنی، زمینه­ای و رفتاری ایجاد شده در دانش­آموختگان است. همچنین شایستگی­های فنی، زمینه­ای و رفتاری ایجاد شده در دانش­آموختگان به طور مستقیم پیش­بینی کننده مثبت و    معنی­دار متغیرهای ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی است. به طور کلی نتایج تحقیق حاکی از این است که شایستگی­های فنی، زمینه­ای و ادراکی نقش واسطه­گری معنی­داری در ارتباط بین خودراهبری با ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی دارند.